Reisverslag april 2015

LOMBOK, 5 t/m 19 april 2015

 

Op weg van Lombok naar huis schrijven wij dit reisverslag. Nog vol van alle indrukken en ervaringen van de laatste 2 weken met de beelden nog op ons netvlies gebrand.

Zondag 6 april arriveerden wij op het mooie eiland Lombok, popelend en vol verwachting om aan ons oogheelkundig avontuur te beginnen. Onze eerste indruk was meteen hartverwarmend: de vriendelijke bevolking, de heerlijke bloemige geur en natuurlijk niet te vergeten de temperatuur. We konden toen nog niet weten hoe deze temperatuur ons parten zou gaan spelen …

Nadat wij ons hadden opgefrist in het hotel hebben wij in vogelvlucht de omgeving bewonderd en verkend. Later deze dag hebben wij ook de eerste werklocatie bezocht, een school voor speciaal onderwijs in Mataram.

  

Vanuit Nederlands oogpunt was dit een armoedige school, maar desondanks waren we meteen onder de indruk van de deskundigheid en betrokkenheid van de leerkrachten en plaatselijke hulpverleners. Na het installeren van onze meetapparatuur waren we gereed om de volgende dag te starten…

Maandag stond in het teken van het screenen van de kinderen op oogproblemen. Het betrof voornamelijk dove kinderen en kinderen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking. Onze harten hadden zij gelijk gestolen met hun vrolijkheid en bijbehorende glimlach! Ook de oogheelkundige hulp voor de leerkrachten, met name de leesbrillen en bifocale brillen, bleek voor hen zo nodig. Veel kinderen van omringende scholen bezochten ons tevens op deze locatie. Uiteindelijk hebben wij vier dagen vele kinderogen gemeten.

Heel bijzonder was een meisje van vier jaar oud met aan beide ogen aangeboren staar. Zij is doorverwezen naar het ziekenhuis en is hier aan beide ogen geopereerd. Dit kon mogelijk worden gemaakt door gedoneerd geld van de stichting. Ook met gedoneerde ingezamelde brillen hebben wij vele mensen kunnen helpen en wanneer de sterkte niet voorhanden was, werd de hulp van de plaatselijke opticien ingeschakeld om de bril volgens recept te maken.

  

Na vier dagen ging onze mobiele oogheelkundige brigade naar het  eiland “Gili  Gede”. In tegenstelling tot Lombok is er op dit eiland geen stromend water of stroom beschikbaar. De meeste inwoners hebben dit eiland zelfs nog nooit verlaten. In het plaatselijke schooltje werkten we in extreme hitte en hoge luchtvochtigheid. Hier hebben wij Jantine Buijs ontmoet, een zeer betrokken, hartelijke Nederlandse vrouw die op dit eiland diverse projecten leidt. Zij is van grote betekenis voor de bevolking op Lombok en Gili Gede.

Hier zagen we vooral mensen met oogproblemen (pterygium) t.g.v. overvloedige blootstelling aan de zon. Door middel van een kleine ingreep kon voorkomen worden dat deze mensen zeer slechtziend of zelfs blind werden. Dankbaar werd door hen gebruik gemaakt van onze doorverwijzing naar het ziekenhuis op Lombok. Moe maar voldaan zat ook deze werkdag er weer op. Nu kon ons weekend beginnen. We hadden als vooruitzicht het eiland “Gili Trawangan” te ontdekken. Prachtig!! Het was heerlijk vertoeven in de blauwe zee met haar witte zandstranden. Jammer dat deze dag zo voorbij was… 

Hoewel de levensstandaard beduidend lager ligt dan in Nederland, was het opvallend dat de bevolking een vriendelijke en behulpzame, maar vooral een tevreden indruk maakte…Opmerkelijk waren ook  de verschillende religies, samenlevend met elkaar zonder enige wrijving. 

De tweede week startten we in een kampong op West-Lombok. Daar waren we uitgenodigd door Nadja Madeleine Groelly, die leiding had over een kinderopvang. Kinderen uit de armste gezinnen kwamen hier na school en kregen gratis extra Engelse les, kook-  en/of muziekles. Mooi om te zien dat deze kinderen in een kindvriendelijke omgeving zich verder konden ontwikkelen en de mogelijkheid hadden om hun talenten verder uit te breiden.

De samenwerking met de diverse vrijwilligers werd door ons zeer gewaardeerd. Zij hebben ons niet alleen voorzien van onderzoeksruimtes, maar ook hebben zij bijgedragen aan een effectievere communicatie, waardoor wij in staat werden gesteld ons werk beter te doen. Het was heerlijk om met zoveel enthousiaste mensen samen te werken!!! De manier waarop iedereen betrokken was met de plaatselijke bevolking is met geen pen te beschrijven! Wij zullen dit voor altijd blijven koesteren…

  

De laatste twee dagen bevonden wij ons in het noorden van Lombok. Hier werden we weer aller hartelijkst ontvangen door Adi Pranata. Hij had in de kampong al een eerste selectie verricht, welke mensen door ons zeker gezien moesten worden. Vanwege het afgelegen gebied waren slechts weinigen ooit in een ziekenhuis geweest. De angst voor een oogheelkundige ingreep was dan ook erg groot. Veel inwoners waren oude mensen, al jaren ( bijna) blind en nog nooit bij een oogarts geweest. Helaas konden wij deze mensen geen hulp meer bieden. Maar wij hebben veel mensen voorzien van (lees)brillen. De brede glimlach na het opzetten van de brillen zullen wij nooit vergeten!  

  

Het werken pal naast de moskee, met bijbehorend  gebed en gezang 6 maal per dag, maakte deze laatste werkdagen ook weer onvergetelijk. Hier hebben wij onze laatste patiënten gezien met op de teller 516! De laatste dag was aangebroken en vandaag stond een afspraak gepland met de oogartsen in het plaatselijke ziekenhuis in Mataram. Deze dag stond in het teken van de orthoptie en wij hebben hen uitleg gegeven wat betreft orthoptische onderzoeken. Het fixatielampje was een zaklamp!!

  

Dit was wel een hele bijzondere ervaring, omdat we naast onze oogheelkundige hulp ook kennis konden overdragen. De wetenschap dat orthoptische hulp maar amper bestaat op Lombok was voor ons onbegrijpelijk. Dit samen maakte onze reiservaringen compleet. Vol inspiratie voor een volgende reis keren wij nu terug. Eén gedachte laat ons niet los… In het oude Nederlands-Indië  op het eiland Lombok, is nog enorm veel ondersteuning in de gezondheidszorg nodig.

Met het hele team hebben wij hard gewerkt met enorm veel plezier en wij hopen van harte dat wij hier in de toekomst nog eens terugkeren om weer oogheelkundige hulp te kunnen bieden. Namens het hele team van stichting M.O.L. willen wij iedereen bedanken die hun enthousiasme met ons deelden en ons hebben gesponsord, op welke manier dan ook!!

Marcel, Odette en Henny, redactionele team J


Natuurlijk ook namens Stephan en Rita (  ienie J )

 

 

 

 

Share :Facebooktwitterlinkedinmail
Follow :Facebook